![]() |
![]() |
У кнігу ўключаны розныя ўстойлівыя словаспалучэнні, якія ў маўленні ўзнаўляюцца ў гатовым выглядзе, — прыказкі, фразеалагізмы, параўнанні, сабраныя на ўсходзе Беларусі, на Мсціслаўшчыне. Сярод гэтых адзінак нямала свежых, трапных, даскfналай мастацкай формы. У заключэнне падаецца падборка арыгінальнай эмацыянальна-экспрэсіўнай лексікі. Кніга дасць карысны матэрыял шырокім колам мовазнаўцаў, выкладчыкам і студэнтам філалагічных факультэт... Болей »
Развіццё слоўнікавай справы без уліку традыцый, закладзеных у аснову прынцыпаў пабудовы дыялектнага лексікона, немагчыма. Але калі, базуючыся на вопыце папярэднікаў, прапануюцца новыя шляхі і спосабы падачы дыялектных абазначальных сродкаў, з улікам іх асаблівасцей, геаграфіі, то такі слоўнік адразу набывае адметны статус у нацыянальнай лексікаграфічнай спадчыне. Болей »
Паўстанцаў 1863 года вешалі і расстрэльвалі публічна, а хавалі таемна. Публічна, на плошчах – каб застрашыць жывых, таемна, у недаступных месцах – каб ніхто не мог пакланіцца магілам герояў. 128 пакараных смерцю, і – ні надмагільнага крыжа, ні курганка, закопвалі, як жывёлу. Мала таго, карнікі залівалі магільныя ямы гашанай вапнай, каб і парэшткі растварыліся, каб немагчыма было па нейкіх прыкметах у будучыні распазнаць пахаваных. Гэтая... Болей »
Пазаўчора ў Палацы Рэспублікі прайшла штогадовая цырымонія ўзнагароджвання лаўрэатаў нацыянальнай прэміі «За духоўнае адраджэнне» і спецпрэмій Прэзідэнта Беларусі. Аляксандр Лукашэнка выступіў з вітальнай прамовай, і, заўважым, значная частка яе была на беларускай мове. У апошнія гады так доўга на роднай мове не доўжылася ні адно з яго публічных выступленняў. На гэты раз яно было і пафасным, і пранікнёным. У гэтым годзе прэміямі ў асноў... Болей »
У дачыненні да саветніка-кансультанта прафсаюза РЭП пачаў дзейнічаць рэжым “дамашняй хіміі”. Як вядома, суд Савецкага раёна асудзіў кіраўнікоў прафсаюза РЭП Генадзя Фядыніча і Ігара Комліка на 4 гады абмежавання волі без накіравання ва ўстановы адкрытага тыпу. Мінскі гарадскі суд пакінуў рашэнне раённага ў сіле. У дачыненні да Ігара Комліка абмежаванні пачалі дзейнічаць 19 снежня, а ў дачыненні да Генадзя Фядыніча – толькі зараз, праз д... Болей »
Улетку 1993 года ў Оперным тэатры праходзіў шматлюдны і прадстаўнічы (каля 1000 дэлегатаў) Першы з’езд беларусаў свету. Зайшоўшы ў прасторнае фае, я ўбачыў даўжэзную чаргу да кніжнага шапіка. Пацікавіўся таварам і быў уражаны – людзі стаялі ў чарзе па навуковую манаграфію і бралі яе па некалькі асобнікаў! Так я ўпершыню сустрэўся з кнігай гісторыка Юрыя Туронка «Беларусь пад нямецкай акупацыяй», чый 5000-ы наклад амаль увесь і расхапал... Болей »
Гродзенец Віктар Быстрыцкі, страціўшы працу, доўгі час нікуды не мог уладкавацца ў сваім горадзе і паспрабаваў шчасця ў Польшчы... Віктару Быстрыцкаму 54 гады. Жанаты, мае дачку-студэнтку, якая вучыцца за мяжой. Працаваў на гродзенскім мэблевым прадпрыемстве “ЗОВ-мэбля” інжынерам. Аднак два гады таму, калі на прадпрыемстве пачаліся рознага кшталту пературбацыі і быў арыштаваны ўласнік, спадар Віктар і яго жонка Наталля трапілі пад скара... Болей »
«Ніколі такога не было – і вось зноў». Гэты крылаты выраз колішняга расійскага прэм’ера Чарнамырдзіна надта ж пасуе да навіны пра стварэнне аргкамітэта дзеля святкавання стагоддзя ЛКСМБ, так бы мовіць, беларускага камсамола. Стоп, а што ж тады нядаўна, 29 кастрычніка, адзначалі з помпай? – спахопіцца чытач. Дзяржаўныя рупары трубілі акурат пра стагоддзе камсамола. Выстаўкі, канферэнцыі, вечарыны, канцэрты, урачыстыя сходы, казённая патэ... Болей »
Бог у чалавечым целе прыйшоў у гэты свет у Бэтлееме. Сёння, пасля дваццаці стагоддзяў, Ён таксама прыходзіць да нас. А як жа мы самі? Ці гатовыя мы Яго прыняць? Мы, людзі XXI стагоддзя, усё больш абмяжоўваючыся сваімі інтарэсамі, пошукам прыемнасцяў, імкненнем да ўлады і багацця, давяраючы дасягненням розуму, развіццю навукі і тэхналогіі, – ці можам мы з пакораю прыняць праўду ўцелаўлення Бога? Ці можам дапусціць, што сярод нас з’яўляец... Болей »
У свой час Уладзімір Маякоўскі, названы Сталіным найлепшым і найталенавіцейшым паэтам савецкай эпохі, настойліва раіў юнакам «делать жизнь с товарища Дзержинского». У 1927 годзе гэты заклік успрымаўся з уласцівым таму часу энтузіязмам – як і плакатныя вершы таго самага аўтара пра «чырвонаскурую пашпарціну» і самыя непрамакальныя ў свеце савецкія галёшы. Яшчэ нядаўна здавалася, што якраз галёшы з усяго вышэйназванага самыя жывучыя – і па... Болей »