Беларуская мінуўшчына 3-4/1993

Віцебск у эпоху ранняга сярэднявечча выступае як цэнтр вызначанай акругі: племянны ў дадзяржаўны перыяд і валасны ў складзе Полацкай зямлі (З 1021 г. пасля перадачы кіеўскім князем Яраславам Мудрым Віцебска разам з Усвятамі полацкаму князю Брачыславу Ізяслававічу). Галоўнымі яго функцыямі па дачыненні да кіраванай тэрыторыі былі палітычная, эканамічная і сакральная. Наяўнасць некалькіх селішчаў крывічаў IX-X стст. на левабярэжжа р. Віцьбы, а таксама ляпная кераміка гэтага часу, выяўленая ў ямах на ўзнёслым участку ўздоўж яе правага берагу, паказваюць на канцэнтрацыю насельніцтва ў племянным цэнтры. Развіццё розных рамёстваў пацвярджае яго высокі эканамічны патэнцыял.

• Месца выхаду: Мінск
• Дата выхаду: 1993
• Рэдактар: Андруховіч Анатоль
• Выдавец: Камітэт па архівах і справаводству пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь. Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. Беларускі навукова-даследчы інстытут дакументазнаўства і архіўнай справы
• Памеры: 80 с.: іл., 27см
• Кнігазбор:
  • BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: BTH — 182., 851.