Беларуская народная цацка

Наўрад ці можна сабе ўявіць дзяцінстеа без якіх-небудзь цацак. Забаўляць дзяцей трэба было заўсёды. I не толькі забаўляць, але і развіваць іх уяўленне, фантазію, узбагачаць жыццёвы вопыт. Для гэтага рабілі цацкі, прыдумлялі розныя гульні, забавы, заняткі, звязаныя з паўсядзённым жыццём. Майстравалі цацкі сваімі рукамі ў вольны ад работы час. Выраблялі іх з усяго, што трапляла пад руку: абрэзкаў тканін, трэсак, саломы, гліны і інш. Яшчэ немаўляці падвешвалі над калыскай просценькую бразготку ці фігурку птушкі, якая паволі гайдалася, прыцягваючы ўвагу дзіцяці. Падрасталі дзеці — больш складаньімі рабіліся і цацкі. З драўлянай калсдачк: бацька ці старэйшы брат майстравалі коніка на колцах, качалку-матылька, што махае крылцамі, ці яшчэ якую-небудзь простую, але даеціпную цацку-прыладу, якая вучыла малога хадзіць, развівала яго фізічка і духоўна. (фрагмент)

• Месца выхаду: Мінск
• Дата выхаду: 1991
• Выдавец: Рэспубліканскі цэнтр эстэтычнага выхавання дзяцей
• Памеры: 16 штук
• Катэгорыя: Этнаграфія
• Copyright: © 1991 by Рэспубліканскі цэнтр эстэтычнага выхавання дзяцей
• Кнігазбор:
  • EEDC — бібліятэка Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: EEDC — 1789