Дом лістоў

Ніякае гэта не запазычанне ў Марка Z. Данілеўскага, іначай было б «Дом лісця»1. Твор жа, які цяпер, пакуль яшчэ не зусім сцямнела, знайшоўшы паперу і кавалак алоўка, прыладкаваўшыся на нізкім шчарбатым ганку, я пачынаю пісаць, не хаваючы хвалявання (бо хаваць яго тут няма ад каго), павінен называцца «Дом лістоў». Таму што ён не пра лісце, якое шапаціць ад пераднаваль­нічнага ветру (вецер, дарэчы, мяне трывожыць: не ведаю, ці цэлы на доме дах, які Афтаназы2 апісвае як гладкі, на два схілы, падбіты гонтаю, і наколькі страшна ў навальніцу знаходзіцца ў цемры стогадовай закінутай вілы, у якой адбываецца чорт ведама што, у якой адбываецца нешта такое, што я пакуль не здолела зразумець), і не пра лісты ў сэнсе аркушы, а толькі пра тыя лісты, якія ў эпоху да эсэмэсак людзі пісалі адно аднаму, каб дзяліцца падзеямі і надзеямі. (фрагмент)

• Дата выхаду: 2023
• Катэгорыя: Мастацкая літаратура
• Copyright: © 2023 by Святлана Воцінава; Дзеяслоў; Kamunikat.org - ePub
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Падрыхтаванае на падставе: Воцінава Святлана, Дом лістоў. Аповесць; Дзеяслоў, Лiтаратурна-мастацкі часопіс 3 (124) 2023; 8-36 с.