- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Спявачка Валерыя Суравіцкая (LEAR) чытае верш рэпрэсаванага паэта Валерыя Маракова «Дзяўчыне». Валеры Маракоў (1909-1937), паэт і перакладчык. Надзея маладой паэзіі 1920-х: пачаў пісаць у 14, у 17 гадоў ужо аўтар першага зборніка вершаў, на якую абрынуўся вал рэцэнзій. Пралетарская крытыка патрабавала большай пралетарскасці, эстэтычная — ухваляла свежыя вобразы і мастацкасць. З 18 год да канца 1930-га Маракоў загадчык літаддзела газеты «Савецкая Беларусь» — пляцоўкі, на якой ішлі пастаянныя творчыя баталіі. Магчыма, праз сваю зусім яўную маладосць пазбягае арышту ў 1930-м, але становіцца зусім іншым, значна больш ідэалагізаваным паэтам і ў той жа час піша пра стан сваёй дэпрэсіі. У 1930-я — ўдзельнік напаўлегендарнага ТАВІЗа (Таварыства аматараў выпіць і закусіць), дзе ў алкагольным брацтве збіраюцца астаткі літаратурнай моладзі 1920-х. Расстраляны ў «Ноч паэтаў» 29 кастрычніка 1937 года.