Garten

Гартэн — гэта сад. Па-нямецку. Так называлі крыжакі наш горад. Што яны мелі тады на ўвазе? Проста сугучча словаў? Ці сад сапраўдны ўсё ж-такі існаваў? Ды такі, які запамінаўся адметнасьцю. Гародчык у замку, на абмежаваным па плошчы дзядзінцы. Цыбуля, рэпа, гарох ды капуста? Нейк непераканаўча. Не, існуюць зьвесткі, што ля старажытнай Барысаглебскай царквы існаваў «сад на Калажэнях». Але вядома, што ўзьнік ён у ХV стагоддзі. А Гартэнам называлі тэўтонцы горад значна раней. Як жа выглядаў гэты сад?.. Манастырскі гарод з лекавымі зёлкамі, кветнікам, з ягаднымі хмызамі, з вішнёвымі дрэвамі, якія ўвесну патаналі ў белай квецені. Магчыма. Сад, бачаны здалёк з ракі, з другога яе берагу. Міжволі ўзгадваюцца гэрбарыі Элізы Ажэшкі з замкавага музею. А таксама з самай старой беларускай аптэкі — езуіцкай, што на пляцы побач з касьцёлам. Сёньняшні манастырскі гарод у базыльянскіх мурах. (фрагмент)

• Месца выхаду: Мінск
• Дата выхаду: 2003
• Катэгорыя: Мастацкая літаратура
• Copyright: © 2003 by Дзеяслоў; Copyright © 2003 by Сяргей Астравец; Copyright © 2021 by Kamunikat.org - ePub
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Падрыхтаванае на падставе: Астравец Сяргей, Garten. Два эсэ пра Гародню; Дзеяслоў, Лiтаратурна-мастацкі часопіс 6/2003; с. 105-120