- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Беларусы (і як частка Рэчы Паспалітай, і ў складзе Расійскай імперыі) успрымалі Парыж культурнай сталіцай свету. Наведванне гэтага горада і знаёмства з ягонымі музеямі лічылася калі не абавязковым, то вельмі пажаданым складнікам гуманітарнай адукацыі. Усё XIX стагоддзе — эпоха актыўных творчых перамяшчэнняў. Ва Усходнюю Еўропу,у Расію едуць на заробкі жывапісцы з Францыі, а ў Еўропу — пераймаць майстэрства —беларускія мастакі: Напалеон Орда, Валенцій Ваньковіч, на грошы мецэнатаў — Янкель Кругер, выхадзец з беднай яўрэйскай сям’і, будучы першы настаўнік Хаіма Суціна. Паняцце «мастацкае паломніцтва» ўжо мела на ўвазе адукацыйную паездку: творцы пачалі перасяляцца на некалькі год у Парыж для навучання і заробку. Так у французскай сталіцы асталёўваліся баталісты Генрых Вейсенгоф і Зянон Ленскі,якія скончылі Акадэмію мастацтваўу Пецярбургу. У традыцыі шляхты перыядычныя падарожжы былі атрыбутам падключанасці да еўрапейскай культуры. З Францыі прывозілі не толькі гувернёраў, уборы, ювелірныя ўпрыгожванні і свежыя модныя часопісы, але і кнігі, творы для інтэр’ераў сядзіб — шпалеры, карціны, мармуровую і бронзавую скульптуру, сталовае срэбра, каштоўныя тканіны. Прадметы служылі ўзорамі для мясцовых майстроў.