Nieznane losy pierwszych ihumenów supraskich

Z monasteru supraskiego wyszli dwaj wybitni hierarchowie prawosławni: Pafnucy Sieheń i Iona. W pierwszym trzydziestoleciu XVI wieku objęli oni najważniejsze diecezje prawosławne. Ich pobyt na katedrach: włodzimiersko-brzeskiej, łucko-ostrogskiej i turowsko-pińskiej doprowadził do odbudowy i rozwoju tych diecezji. W latach 1512-1535 odbudowane zostały liczne cerkwie i monastery na terenie wymienionych eparchii, zabezpieczony został ich status prawny i materialny. Nie ulega wątpliwości, że lata pobytu byłych przełożonych monasteru supraskiego na terenie diecezji włodzimiersko-brzeskiej, łucko-ostrogskiej i turowsko-pińskiej były okresem ich największego rozwoju i stabilizacji. Działalność biskupów Pafnucego i Iony wspierali hierarchowie prawosławni — metropolita kijowski Józef Sołtan (1507-1522) i jego następca, były ihumen leszczyński, a następnie biskup turowsko-piński i łucko-ostrogski, metropolita Makary (1534-1456). (Wstęp, fragment)

• Месца выхаду: Białystok
• Дата выхаду: 2015
• Выдавец: Libra
• Памеры: 120 s.
• ISBN: 978-83-64811-11-1
• Катэгорыя: Гісторыя, Рэлігія
• Copyright: © 2015 by Antoni Mironowicz, Wydział Historyczno-Socjologiczny Uiwersytetu w Białymstoku
• Кнігазбор:
  • прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
• Дадатковая даведка: Recenzenci: Prof. dr hab. Jerzy Urwanowicz (Uniwersytet w Białymstoku), Prof. dr hab. Zoja Jaroszewicz-Pieresławcew (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie)