Вита-Пресс № 2 (160) 2011

Издание массово-политическое, для досуга

Нічога ў нас, беларусаў, не атрымаецца, пакуль не пачнём называць рэчы сваімі імёнамі. Нешта падобнае адбываецца з назвамі БЕЛАРУСЬ i БЕЛАРУСЬ!. Пагартайце старыя кнігі, i Вы ўбачыце, як часта мянялася наша назва. Былі мы i русінамі, i ліцьвінамі, і тутэйшымі, і нават палякамі. А зямля наша была і Руссю, і Літвой, і «Северо-Западным краем», і «Западной Россией»... Хто ведае гісторыю, таму вядома, што мы некалі прэтэндавалі на непадзельнае валоданне гэтаю назваю - Русь... Рускімі нас, беларусаў, называлі ў тыя часы, калі сучасных рускіх называлі не іначай як маскавітамі, маскалямі. Маскоўская дзяржава тады яшчэ не была Рускаю. А літоўцамі і называлі нас, і мы самі сябе лічылі да мінулага стагоддзя. «О, Літва, мая Айчына», - пісаў пра Наваградчыну, пра Беларусь Адам Міцкевіч. «Продкі мае выйшлі з літоўскіх балотаў», - пісаў пра Піншчыну, пра Беларусь Фёдар Дастаеўскі.

Каталёг: Kamunikat.org

Пэрыёдыка: Вита-Пресс

Выдаўцы і выдавецтвы: Інфарм-прагулка

Месца выхаду: Лунінец
Дата выхаду: 2011-05-26
Рэдактар: Вышынскій Андрэй
Выдавец: Інфарм-прагулка
Кнігазбор: Kamunikat.org
Дадатковая даведка: www.inform-progulka.by

Камунікат.org – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка

Пры выкарыстаньні матэрыялаў у друку спасылка на крыніцу інфармацыі абавязковая.
Пры выкарыстаньні матэрыялаў у Інтэрнэце прамая гіпэрспасылка на Kamunikat.org абавязковая.
Ідэя сайту Яраслаў Іванюк