Загадкі

Зага́дка — фальклорная мініяцюра, якая ў форме пытання падае іншасказальнае вобразнае апісанне пэўных прадметаў ці з'яў. Іншасказальнасць у загадцы звычайна ствараецца з дапамогай розных тропаў: метафар, увасабленняў, метанімій, алегорый, параўнанняў і інш. (Поўна бочачка віна, нідзе дзірачкі няма. — Яйка; Кругленькае, чорненькае, да неба дакінеш. — Вока). Загадкі развіваюць назіральнасць, лагічнае мысленне, вобразнае ўяўленне, кемлівасць чалавека, вучаць яго разумець паэтычнае іншасказанне. Як слушна падкрэслівае аўтар кнігі «Паэтыка беларускіх загадак» Н. Гілевіч, загадка «ёсць паэтычны вобраз, можна сказаць — паэзія ў «чыстым» выглядзе, адзін з яе важнейшых першаэлементаў, без чаго яна перастае быць сама сабою, перастае быць мастацтвам». У народных загадках увасоблены шырокі і арыгінальны погляд народа на прыроду, грамадства, навакольны свет. Што да формы, то карыстаюцца яны як празаічнай, так і вершаванай мовай, вершам белым і рыфмаваным. Па ўзоры народных некаторыя паэты (В. Жуковіч, М. Чарняўскі і інш.) пішуць літаратурныя загадкі

• Месца выхаду: Мінск
• Дата выхаду: 1971
• Выдавец: Беларусь
• Памеры: 104 с., іл., 21 см
• Катэгорыя: Этнаграфія, Дзіцячая літаратура
• Copyright: © 1971 by Гілевіч Н.
• Кнігазбор: Kamunikat.org, Каталёг MiOKB
• Інвэнтарныя нумары: MiOKB — 6140