- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Вядро было цяжэннае, даверху напёртае сыраватымі клубнямі, і калі яна, з дзюймоўчыным сваім ростам, падымала яго, каб перадаць на борт грузавіка, у яе перад вачыма плылі аранжавыя плямы і шалёна калацілася сэрца, не надта здаровае ад нараджэння, але дзяўчына пра гэта не здагадвалася. Не давялося ёй пазнаёміцца... Болей »
– Але ён жа прыляцеў да цябе на прэм’еру, праз паўсвета, на адзін дзень, – сказала жонка. Хоць электрацягнікі рухаліся бясшумна, тлум у гэтым мадэрнісцкім шматпавярховым вакзале стаяў, як да эпохі мадэрну, і ён рабіў намаганні, каб пачуць голас у тэлефоне. Прэм’ера яго апошняга фільма адбывалася ў Венецыі... Болей »
Узышло сонца. Наступіў мой час. Я ўжо дарослы: у мяне прарэзаліся зубы памяці. Перада мной – жытнёвае поле ўспамінаў, шырокае, ажно не бачна краёў. Я – малады хлопец, сілаў у мяне многа. Бяру ў рукі серп і зацята працую. Хутчэй, хутчэй! Трэба жаць каласы памяці і вязаць снапы слоў. І я вяжу іх да знямогі... Болей »
Фотаальбом прысвечаны жыццю і творчасці доктара філалагічных навук, паэта, літаратуразнаўца і перакладчыка Міколы Арочкі (1930–2013). Фотаздымкі з прыватных архіваў Марыі Арочка, Сяргея Чыгрына, Адама Мальдзіса, Міхася Скоблы, Алеся Бельскага, Віктара Шніпа, Анатоля Вераб’я, Сцяпана Лаўшука, Беларускага... Болей »
Міхась адчыніў шафу і дастаў з верхняй паліцы скручаны ў невялічкі рулончык махровы, упрыгожаны рознакаляровымі палоскамі ручнік. Яму захацелася ў чарговы раз зірнуць на яго. Ручнік быў настолькі стары, што практычна згубіў сваю ранейшую мяккасць. Махры абцёрліся, расплюшчыліся і залубянелі, адзін край... Болей »
Першым, да каго звярнуўся з пытаннем, – вышэзны худы дзядзька ў капелюшы, балонневым плашчы (такія даўно не носяць) і кароткіх гумовых ботах балотнага колеру. На вачах круглыя акуляры з паламанай дужкай (такія трапляюцца на фотаздымках першай паловы мінулага стагоддзя). Мужчына ішоў насустрач і нешта... Болей »
Назвай аповеда аб кінематаграфічнай вандроўцы ў Малдову меркавалася слова “Кінакамера”. Галоўная кінематаграфічная прылада стала асноўным аб’ектам увагі ўкраінскіх памежнікаў і мытнікаў падчас нашага вяртання дадому. Калі ўязджалі туды, нікога вялізны чорны куфар, які месціўся пасярод салона нашай “Газэлі”... Болей »
Бывае, што на ранку ў дрымоце бачыцца, як у мроіве, нешта яскравае, што пераліваецца размаістымі колерамі, а калі мроіва рассейваецца, бачыш захапляльную гісторыю. І сюжэт у галаве складваецца, і словы патрэбныя лёгка даюцца, і дзеі бачаццa выразна. А калі ачуняеш ад сну і паволі знікнуць відзежы, паблякнуць... Болей »
Гэты тэкст Алена Сымонаўна Васілевіч адмыслова прапанавала “Дзеяслову” да 75-годдзя перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. – Знімі ты, дзеткі, са сцяны гэтага анцыхрыста ды кінь яго мне ў печ!.. А то, не дай Божа, нарвуцца ў хату немцы, то паб’юць нас усіх тут. Так, палячы раніцай у печы, паказвае цётка... Болей »
Гадоў дзесяць таму я сабраўся напісаць нататкі «Маладзік. Поўня. Ветах». Час ішоў, і вось «Маладзік. Поўня» засталіся ззаду, а цяпер пішу «Ветах»: запісваючы малюнкі з дзяцінства, адчуваеш на сабе цяжар пражытых гадоў, ці інакш – старасці. (фрагмент)... Болей »