- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Белая лядоўня літоўскай фірмы “Снайге”. Некалі, пад настрой, на ёй змясцілі пераводныя малюнкі – матылі, жукі, стрылаткі. З часам выявы інсектаў абляцелі – фрагментамі. Асабліва пацярпелі стрылаткі – іх тонкія лапкі ды тулавы амаль знікілі, засталіся пункцірныя кропкі на белай паверхні. З 1985 года... Болей »
«І доўжыцца ноч...» — першая кніга паэта са Слонімшчыны Міколы Канановіча. Пад адной вокладкай сабраны вершы розных гадоў. Кніга выдадзена ў рамках праекта, які быў рэалізаваны ў 2003 годзе грамадскім аб’яднаннем «Воля да развіцця» згодна з Праграмай ТАСІС «Развіццё грамадзянскай супольнасці» для Беларусі.... Болей »
"Журналістам я стаў па наіўнасці. Відаць, прыроднай, бо яна дагэтуль ставіць мяне часта ў клапатлівыя сітуацыі. У дзіцячых летуценнях увесь свет скалясіў, і, мабыць, не толькі дзеля адкрывання таямнічых выспаў - на ўроках польскай мовы мае хатнія сачыненні служылі ўзорам для іншых. Асабліва вылучыўся... Болей »
У новай кнізе вядомага беларускага празаіка сабраныя эсэ ды публіцыстычныя творы апошніх гадоў. Назвы твораў гавораць самі за сябе: “Дзікае паляваньне каралёў сталіншчыны”, “Абуджэньне памяці”, “Так на Беларусі хаваюць прарокаў”, “Зазірнуць у вочы свайму “Я”, “Я вам ніколі ня хлусіў” і інш. Зборнік твораў... Болей »
Элегантна, вытанчана, далікатна, зграбна… Хутчэй ужо – выкшталцона. Падбіраю азначэнні да таго, што бачу на фотаздымках. А там дваццацігадовы хлопец, мой сын Даніла ў сваім універсітэце ў Рыме. Вечны горад адчуваецца нават у дробязях – пад нагамі акуратная брукаванка з квадратных камянёў, якія ствараюць... Болей »
Не трэба было ім звязвацца з гэтай будоўляй. Але ж… Такі шанец выпадае можа раз у жыцці і то не кожнаму. Як тут адмовішся. Каб чалавек узяў ды адмовіўся ад свайго шчасця, ведаючы, наколькі яно блізкае і магчымае? Вось Пятро і не адмовіўся. Цешчы замест кватэры, на якую сям’я стаяла гадоў дваццаць, прапанавалі... Болей »
Стаяла сярэдзіна восені. Цёплай і надзіва вабнай. Такой ласкавай асенняй пары Янак не помніць даўно. Таму і на дачы сваёй паспеў усё парабіць і ўпарадкаваць, а цяпер толькі забаўляўся, як казала ягоная Янка, купаўся ў прыродзе і непаўторна прыемным наваколлі. Бойкі на язык, Янак не бліскаў на яе вачыма... Болей »
Такім чынам, здзейснілася. Я еду. Амаль прыехаў. Я паляўнічы за часам і сваім жыццём. Толькі нешта не атрымліваецца з маім паляваннем. Ці то час надта ўжо спрытных, ці то жыццё маё няўдалае. А мо і зусім наадварот – час і маё ўласнае жыццё так спрытна палююць за мной, і я не паспяваю ачомацца ад іх парнага... Болей »
У той вёсцы, куды я часта ўцякаю адпачыць ад гарадскога тлуму, ёсць у мяне знаёмы. Зваць яго Сымонам. Яму трыццаць тры гады, родам з Гарадка. У вёску Сымон прыехаў да жанчыны, гадоў дзесяць таму. Ён сапраўдны селянін, добра ведае ўсялякую вясковую працу. Не любіць гарадское жыццё за тое, што там “няма... Болей »
Бываюць пачуцці, а бываюць і не пачуцці. Бываюць адчуванні, а надараюцца і перакананні. Розум цешыцца гульнямі, а сэрца – вераю. Надзея трымаецца на веры, а ўпэўненасць – на розуме. Бываюць пераможцы, а бываюць і пераможаныя. (фрагмент)... Болей »